Home » Meer weten? » Mijn verhaal

Mijn verhaal

“Ik wil een stilstaand huis, zonder tuin”

_MG_2028

Dit is wat Francis zegt tijdens het kennismakingsgesprek met een behandelaar van OPSY. Ze wordt in december 2010 aangemeld bij OPSY als deze een klinische voorziening opent. Hierbij zijn haar psychiater van GGzE, maar ook haar steun: haar mentor aanwezig.

Wie is Francis?

Francis is een vrouw van 32 jaar en moeder van twee kinderen.
Ze heeft een lange tijd samengewoond met de vader van haar twee kinderen. De opvoeding was vooral haar verantwoordelijkheid.
Dit was best zwaar voor haar, ook al had ze ondersteuning thuis.
De kinderen werden onder toezicht geplaatst. Uiteindelijk is het haar allemaal teveel en is ze alcohol gaan drinken. Het hele gezin wordt dan een tijdje opgenomen binnen GGzE op de klinisch psychiatrische gezinsbehandeling. Daar blijkt dat Francis nog met veel problemen zit van vroeger.
Als je het kort opschrijft: Francis heeft hele nare dingen meegemaakt. Ze was jong toen ze uit huis is geplaatst. Hierdoor kan ze zichzelf en anderen heel moeilijk vertrouwen, ook al doet ze hier erg haar best voor.
Na de opname van het gehele gezin lukte het niet het leven weerop te pakken. Francis mag/kan dan haar kinderen niet verder opvoeden. Vanaf dat moment is Francis op heel veel plaatsen in de psychiatrie opgenomen geweest. De problemen werden steeds erger. Francis kon zichzelf beschadigen door te snijden en zichzelf in brand te steken. Ze heeft veel in de afzondering gezeten en slikte veel medicijnen, waarvan het leek alsof er steeds meer bijkwam en niets afging. Dit was een heel moeilijke periode voor haar.

Bij OPSY

Als Francis bij OPSY komt gaat dit niet zomaar over. Het is een beetje haar gewoonte geworden om in voor haar moeilijke situaties zichzelf te beschadigen of in brand te steken. Of boos te reageren op mensen in haar omgeving. Het heeft – nu terugkijkend – ongeveer 9 maanden geduurd voordat ze dit niet meer hoefde te doen.
OPSY heeft met Francis een behandelplan gemaakt. In dit plan is te lezen dat het erg belangrijk is dat begeleiders altijd in relatie blijven staan met Francis en er voor haar zijn: als het goed gaat en als het niet goed met haar gaat. In de dagelijkse omgang met Francis gaat het er om haar meer grip te laten ervaren op zichzelf en op haar omgeving. Op een gezonde manier.
Het zelfbeschadigend gedrag zal dan vanzelf afnemen. OPSY noemt dat: het herstelvan het gewone leven. In de eerste periode dat Francis bij OPSY is maakt de begeleider keuzes voor Francis omdat zij dit zelf niet goed kan. Maar langzamerhand leert zij zelf keuzes maken en leert zij meer te vertrouwen op zichzelf en belangrijke anderen in haar omgeving.
De begeleiders en de behandelaars hebben van Francis geleerd om goed af te stemmen op haar en te zoeken naar manieren hoe zij Francis beter konden begrijpen. Bijvoorbeeld door te begrijpen op welke manier Francis over dingen nadacht. De hulpverleners van OPSY hebben Francis geleerd om anders om te gaan met de moeilijke dingen in haar leven.
Inmiddels – na twee jaar – zijn de medicijnen bijna allemaal afgebouwd. De psychiater heeft haar ingesteld op 1 medicijn. Dit vond Francis in het begin erg eng maar het heeft goed geholpen.
Francis gaat starten met een baantje bij een beschermde drukkerij en wil gaan wonen bij Lunetzorg.

Wat zegt Francis zelf over de periode bij OPSY?

“Ik ben trots op mezelf en op de begeleiding omdat zij mij hebben gesteund in moeilijke tijden. Ik ben van 27 pillen per dag naar 10 per dag gegaan. Verder steunde OPSY mij toen ik mezelf in brand stak.
Dat zou ik nu echt niet meer willen. Ik ben vroeger op veel afdelingen geweest en overal weggestuurd. Dat heeft OPSY niet gedaan.”
“Het gaat nu goed met mij. Ik durf weer, als ik nu heel eerlijk ben, weer naar de toekomst te kijken. Ik zou nu weer op mezelf durven gaan wonen, omdat ik denk dat dit weer goed kan gaan. OPSY vind ik een goede kliniek, want ik weet dat als ik in de toekomst een terugval krijg,ik weer even terug kan komen. Dit is bijna nergens. Dat ik dit weet, is voor mij heel fijn. Dan weet ik dat ik gesteund word in moeilijke tijden in de toekomst.”
‘Ik weet nog dat ik dat toen zei over dat stilstaande huis haha! Nu kan ik daar wel om lachen.”

 

Wil je meer persoonlijke verhalen over OPSY en de mensen die bij ons komen? Kijk dan hier!